Happy New Year sistersssss

 Het was nieuwjaar in Laos en Thailand en dat betekent dat iedereen doorweekt door het leven gaat. Time of my life.

Tijdens de bustrip naar Luang Prabang had de Duitse Mandy zich bij onze bestaande groep van 3 Duitsers, 1 Maleisische Brit en 1 Nederlandse gevoegd. Mandy was al drie dagen op reis, dus was nogal overdonderd door onze reisspirit. Luang Prabang is echt een leuke stad. Mijn lievelings in Laos. Hier een sfeerimpressie:

 We gingen naar de welbekende Kuang Si waterval, maar daar aangekomen hadden we geen zin meer het park in te gaan en boekten we een hostel in de buurt. Dit hostel had een leipe chilistampmachine en een privezwembad:

 Maren en ik gingen op zoek naar drank, maar blijkbaar sluit heel de stad tegelijk met het watervalpark. We ontmoetten een vrouwtje op een brommer die met ons geld de zelfgebrouwen Lao-Lao ging halen. Lang verhaal kort: ik drink nooit meer Lao-Lao. Als ik aan Lao-Lao denk, word ik alweer ziek. Kijk uit naar de good ol' Palmwine van good ol' Indonesie. Fijne bijkomstigheid was wel dat we in benevelde toestand nieuwe vrienden hadden gemaakt op straat, waar we de volgende dag een vislunch kregen en met wiens kinderen we zogenaamde epische watergevechten hadden op straat. Om nieuwjaar te vieren, weetjewel.

Zelfgemaakte ricewine gaat matcht uitstekend met vis

Van de 2 dagen die ik dus watervechtend doorbracht heb ik helaaserwijs geen foto's, maar vanuit de bus heb ik dit kiekje kunnen schieten:

weinig veelzeggend kiekje

OHJA, wacht, uiteindelijk gingen we natuurlijk toch nog wel naar de waterval en dat zag er zo uit:

ik vond de waterval bij onze gueshouse leuker

Dit was op de top. De hike hiernaartoe is niet aan te raden halfnaakt en op slippers. Maar aan de andere kant, no risk, no fun. 

 

 

Fun fact: de vrouwen in Laos kauwen heel de dag op gekke bladeren die ze minder moe en minder hongerig maken (keiharde drugs). De mannen hebben deze drug niet nodig want die voeren heel de dag geen zak uit. Maaaarrrr die bladeren geven dus een rode kleurstof af die heel hun bakkes bloeddoorlopen laat lijken, en dat is echt belachelijk ranzig. Dat ze het weer uittuffen terwijl ze naast je zitten is ook niet echt hemels, overigens.

Nu ben ik na 2 dagen busreizen weer in Bangkok (jaaaa sticky rice met mango, jaaaa papaya salad, jaaaa good ol' Pad Thai, jaaaaaaaaaaaaaaaaaa Thai street food!) en morgen vliegen Maren en ik naar Indonesie terug omdat Indonesie zo gaaf is. 3 landen in 3 dagen, aweseomeness.

Fun Fact trouwens: de huismeid van het gezin in Jakarta waar ik logeerde heeft een foto van haarzelf en Iris en mij UITVERGROOT. Hahaha, supercool.