Nadine, Astrid en de Chocoladefabriek

Ik en Nadine (vlnr) vonden de gouden wikkel en mochten een maand vrijwilligerswerk doen in het chocolademuseum/-fabriek/-winkel/-eettentje (chocolade eten, red). We zaten 1 seconde van Machu Picchu verwijderd, maar hebben het deze maand niet gered om daar te geraken.

9 zaken die je bij aardrijkskunde (AK) leerde en die je altijd al in de praktijk gebracht had willen zien worden in een land als Bolivia

Bolivia is een goed land om je aardrijkskundeles in de praktijk te brengen, met toendragebieden, steppeklimaat, geisers, zoutvlaktes en groene, witte, rode en blauwe meren. Het is geen land om je bikini uit de kast de trekken, daar de kou in combinatie met de felle zon je - ik zal het niet mooier maken dan het is - zal doen overlijden.

De avonturen van Hilke en Astrid in Patagonië

Het was een mooie zondagochtend, 4:48, toen Hilke en ik vol behoorlijke moed naar onze vlucht naar El Calafate in het zuiden van Argentinië vertrokken. Hilke was overboekt (typisch) dus we gingen met dezelfde moed terug naar het centrum van Buenos Aires om daar met Jurre (zegge nog steeds: Jurwi) een tiental uur wijn te sjabberen en steak te eten bij Las Cabras.

De leven in Buenos Aires

Weten jullie nog dat ik naar Buenos Aires ging om te wonen, te werken en Spaans te leren? Ik vergat een appartement te zoeken of een baan, dus het resulteerde in plaats daarvan in twee weken Spaanse les terwijl ik sliep een hostel waar het personeel me inmiddels bij m'n voornaam aanspreekt. De Argentijnse peso gaat dagelijks een paar keer over de kop zodat een tube tandpasta hier een tientje kost, en omdat ik graag een schone bakkes mag hebben besloot ik zojuist om niet in Buenos te blijven maar verder te zoeken naar landen waar je voor minder terechtkunt. Daarover later meer. 

Nacht in een hangmat

Zelfs het water lacht zich hier kapot

De perikelen van het Surinaamse leven

Yehes, ik wilde stagelopen bij een Nederlandstalig bedrijf en toen belandde ik in Suriname bij een krant. In dit artikel lezen jullie daar niks over. Die foto hierboven is een zijaanzicht van mijn straat.

Dagen in Birma

BIRMA IS ZO FREAKISHLY VET DAT HET NIET TE BECHRIJVEN IS.